een vrouwenrokje vlagt
de zee schuimbekt
een tranche de vie
strandt in rimpels zand
de slokop tijd heeft
zomertentjes opgedoekt
zandkastelen bestormd
kinderarbeid verwoest
nukkige gevels klappertanden
over daken doolt man met zeis
achter Ensor-maskers
schuilen verstarde blikken
mijn beeldwellust
overwint gure noordenwinden
de maanzieke zee grinnikt
Met dank aan Robert voor zijn toestemming!
(Bron: Meandermagazine.net)
wind geselt het strand
zandkastelen verdwijnen
en weer is het herfst