Tagarchief: Hanny Michaelis

… (Hanny Michaelis)

Toen je mij met lichte vingertoppen behoedzaam en toegewijd als braille las, legden leeuwen en tijgers hun kop op de poten en sliepen in, slangen rolden zich op en zelfs de schorpioen trok zich terug. Verlost haalde ik adem, ik … Lees verder

Geplaatst in Hanny Michaelis | Tags: , , | 1 reactie

… (Hanny Michaelis)

Met de jaren Moet er veel worden weggegooid. De gedachte bijvoorbeeld Dat geluk mild is en duurzaam Iets als een zuidelijk klimaat In plaats van een blikseminslag Die levenslang gekoesterde Littekens achterlaat. (bron: Onvoorzien/Van Oorschot)

Geplaatst in Hanny Michaelis | Tags: , | 5 reacties

Herfst (Hanny Michaelis)

De bomen roesten in het zieke licht langs somber in zichzelf gekeerde grachten. In wilde, stormdoorvlaagde regennachten vertoont de maan een bleek, behuild gezicht boven de lege straten, smalle schachten waar in een onverbiddelijk gericht de zomer langzaam voor het … Lees verder

Geplaatst in Hanny Michaelis | Tags: , | Een reactie plaatsen

Op een weg tussen de weiden (Hanny Michaelis)

Op een weg tussen de weiden – geen mens te zien, alleen wat eenden slapend weggedoken in het gras, en de lichten van verspreide boerderijen wedijverend met de avondster – raakt vrede mijn ogen aan. Maar in mijn binnenste wroet … Lees verder

Geplaatst in Hanny Michaelis | Tags: , , , , , | 2 reacties

… (Hanny Michaelis)

Tegen half september werd het na een legendarisch lange zomer opnieuw snikheet. In een stenen kamertje waar ze aan een zuurstof-apparaat geklonken lag daalde toepasselijk de schemering. Terwijl zeven verdiepingen lager voor de deur van het ziekenhuis een jongen en … Lees verder

Geplaatst in Hanny Michaelis | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Geen betere plek (Hanny Michaelis)

Geen betere plek om het getier van een oproerig geheugen te smoren dan de keuken waar het licht neutraal naar binnen valt en ieder ding zich door een jarenlange dagelijkse sleur hanteren laat zolang ik me maar niet herinner hoe … Lees verder

Geplaatst in Hanny Michaelis | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Sinds (Hanny Michaelis)

Sinds je mij voor altijd bent binnengegaan, ben ik tot aan de rand van je vervuld. Dwars door de rukwinden van het verdriet voel ik je onder mijn huid bewegen, warm en goed als vroeger toen wij overnachtten binnen de … Lees verder

Geplaatst in Hanny Michaelis | Tags: , , | Een reactie plaatsen