Categorie archief: Adriaan Morriën

Voorkeur (Adriaan Morriën)

   Wij zijn verrukt van bruine vrouwen in de winter,    Van blanke als het zomer is, aan strand,    Die met een ouderwetse, bijna witte hand,    Het koperrode haar gladstrijken.    Wij houden van de kleinste vrouw in … Lees verder

Geplaatst in Adriaan Morriën | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Lectuur (Adriaan Morriën)

Ik kan niet genoeg krijgen van je huid. Als een blinde lees ik met mijn vingers het stille verhaal van je oppervlak. In je ogen dreig ik te verzinken. Op je huid bewandel ik alle wegen zonder mij van jou … Lees verder

Geplaatst in Adriaan Morriën | Tags: , | Een reactie plaatsen

Vraag en antwoord (Adriaan Morriën)

Ik streelde haar: haar huid smeekte mijn vingers: ga niet weg. Ik ging niet weg, ik wilde ’t telkens horen, dit spreken van haar huid tegen mijn vingertoppen, het antwoord geven en tevredenstellen, zoals een moeder kinderen sust, een man … Lees verder

Geplaatst in Adriaan Morriën | Tags: , , | Een reactie plaatsen