Categorie archief: Hella S. Haasse

In het park (Hella S. Haasse)

De hemel ligt verdronken in het meer, De wilgen staren roerloos neer in hun reflexie, en de zwanen trekken plechtig zilv’ren banen. Het groen is jong, maar droomt de weemoed al van herfsten bruin en bladerval Mijn lijf draag — … Lees verder

Geplaatst in Hella S. Haasse | Tags: , , , | 1 reactie

Stroomversnelling (Hella S. Haasse)

In deze zeeën die ik mij verkoos, lig ik verdronken, eindeloos diep op den bodem, zonder wil. Het water boven mij staat stil. Zo ben ik in een transparanten doos geklonken, ver van storm en hoos stortzee en vloed – … Lees verder

Geplaatst in Hella S. Haasse | Tags: , , , | 2 reacties