Tagarchief: Hans Lodeizen

deze ochtend… (Hans Lodeizen)

Geplaatst op 8 juni 2016 door Ingrid

deze ochtend draagt de wind kinderen op haar boezem en ontrafelt het lange windsel van haar schoot. wij liggen in kussens uit te rusten, luisterend naar trams die de borst van het licht verscheuren over de rust der vogels wiegende … Lees verder →

Geplaatst in Hans Lodeizen | Tags: , | Een reactie plaatsen

Langzaam (Hans Lodeizen)

Geplaatst op 8 december 2014 door Ingrid

winter, jij bent een slechtaard in de huizen verstop je je als een kind zie ik je alle scholen binnen hollen met je lichaam in een tas o winter jij bent een slechte meester een klein beetje vuurwerk daarmee ben … Lees verder →

Geplaatst in Hans Lodeizen | Tags: , , | 2 reacties

Alleen het eindeloze… (Hans Lodeizen)

Geplaatst op 9 maart 2013 door Ingrid

Alleen het eindeloze van de nacht leidt tot ongehoorde schilderijen van geluk en de geur van de sterren in het gras, de krekels van de hemel. de dagen deinen als op hoge zee naar onberekenbare verlorenheid aanstonds de gewone weg … Lees verder →

Geplaatst in Hans Lodeizen | Tags: , | Een reactie plaatsen

Mazurka (Hans Lodeizen)

Geplaatst op 13 november 2012 door Ingrid

geef mij de hand zo zacht en goedgeefs de hand die liefde als een sjaal uitspreidt de hand die een doorn is in de zijde van de nacht en de regen overschaduwt. doodsbenauwd is de hand; een keizer. geef mij … Lees verder →

Geplaatst in Hans Lodeizen | Tags: , | 2 reacties

De buigzaamheid van het verdriet (Hans Lodeizen)

Geplaatst op 5 september 2012 door Ingrid

in een wereld van louter plezier kwam ik haar tegen, glimlachend, en ze zei: wat liefde is geweest luister ernaar in de bomen en ik knikte en we liepen nog lang in de stille tuin. de wereld was van louter … Lees verder →

Geplaatst in Hans Lodeizen | Tags: , | Een reactie plaatsen

Toen ik de middagen in zijn kamer (Hans Lodeizen)

Geplaatst op 19 februari 2012 door Ingrid

(fragment) toen ik de middagen in zijn kamer doorbracht en in zijn lichaam rondliep of neerzat, een boek las of sliep, toen ik de weg van zijn oor kende en de rivier van zijn ogen binnenvoer toen ik met zijn … Lees verder →

Geplaatst in Hans Lodeizen | Tags: , , | 1 reactie

Je hebt me alleen gelaten… (Hans Lodeizen)

Geplaatst op 10 oktober 2011 door Ingrid

je hebt me alleen gelaten maar ik heb het je al vergeven want ik weet dat je nog ergens bent vannacht nog, toen ik door de stad dwaalde, zag ik je silhouet in het glas van een badkamer en gisteren … Lees verder →

Geplaatst in Hans Lodeizen | Tags: , , | Een reactie plaatsen