Maandelijks archief: juli 2012

Ring (Peter Swanborn)

Bij het houden van haar lichaam, vast als een kind dat aandacht vraagt, maar dan zwijgend, moeizaam lachend, zie ik hoe een leven langzaam uiteenvalt tot stof, tot zand, door mijn vingers, als water in een rivier die rondgaat, eerst … Lees verder

Geplaatst in Peter Swanborn | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Ik sloeg mijn armen om die schouders…(Joseph Brodsky)

Ik sloeg mijn armen om die schouders, keek naar wat zich achter haar tot kijken leende, hoe de verschoven stoel mijn blik ontweek en zich met de verlichte muur vereende. De lichtkracht in het lampje was versterkt, het geeft versleten … Lees verder

Geplaatst in Joseph Brodsky | Tags: , | Een reactie plaatsen

Kom naast mij zitten… (Fernando Pessoa)

Kom naast mij zitten, Lydia, aan de oever der rivier. Laten wij rustig kijken naar haar loop en leren Dat het leven langsgaat, en wij houden elkaars hand niet vast,             (Leggen wij de handen … Lees verder

Geplaatst in Fernando Pessoa, Ricardo Reis | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Waar (Jelmer van Lenteren)

Eens zag ik je zwaaien. Niet echt. Maar in de ramen en het waren niet jouw armen en het was niet jouw gezicht het was zelfs niet ik die het zag. Maar mag ik alsjeblieft? Ik werd zo verliefd dat … Lees verder

Geplaatst in Jelmer van Lenteren | Tags: , | Een reactie plaatsen

Protocol (Stella Napels)

Zo had ik het gewild: elkaar behoedzaam inwijden, hem largo inlijven, parels van tranen erna omdat we even hadden mogen raken aan hoe we dachten dat geluk eruit kon zien, omdat we dat ogenblikkelijk af hadden moeten staan, omdat we … Lees verder

Geplaatst in Stella Napels, Victor Vroomkoning | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Gent (Koenraad Goudeseune)

Vanmiddag zag ik het Lam Gods. Dat was niet mijn idee, maar dat van regen, met bakken, en pal daarna weer volop zon. Als toerist was ik de enige die in de kerker bleef. Ik keek naar het paneel der … Lees verder

Geplaatst in Koenraad Goudeseune | Tags: , | Een reactie plaatsen

Alles heeft zijn tijd (Anton Korteweg)

Ik hou het, door ervaring stakkerig wijs, tegenwoordig eenvoudig. Kerst jaagt mij geen angst aan, op mijn oude moeder ben ik dol en straks ga ik dood. ’s Zomers hou ik van zee, in de herfst van het bos, ’s … Lees verder

Geplaatst in Anton Korteweg | Tags: , | Een reactie plaatsen

Het meisje (Hanny Michaelis)

Ben ik na jaren nog het kind gebleven dat zich, door lente’s toverlicht verblind, liet vangen door de speelse voorjaarswind als hoog boven haar hoofd de wolken dreven? Ben ik nog steeds het argeloze kind dat zich aan zon en … Lees verder

Geplaatst in Hanny Michaelis | Tags: , | Een reactie plaatsen