Tagarchief: Herman de Coninck

Krantenlezen is gevaarlijk (Herman de Coninck)

Toen ik keurige kasteeltjes bouwde in de zandbak, werden mijn haastige kuilen vol- gebulldozerd met lijken en wanneer ik gewassen en gekamd naar school liep, ontploften er telkens als ik op een betonbarst stapte rode granaten. Nu, volwassen en geletterd, … Lees verder

Geplaatst in Herman de Coninck | Tags: , | 1 reactie

Weilanden hebben avond (Herman de Coninck)

‘Weilanden hebben avond,’ zegt Achterberg. Maar kun je dat wel hebben? Misschien zoals je een ziekte hebt: avond. (Iets met de ogen: alles veel te donker zien.) Maar ook ’s ochtends is het niet voorbij. Zie je weer veel te … Lees verder

Geplaatst in Herman de Coninck | Tags: , , , , | 1 reactie

Ligstoel 1 (Herman de Coninck)

Het is een soort niets dat ik zoek. Wat je overhoudt als je uit de kom van je beide handen hebt willen drinken: je beide handen. Geuren lanterfanten door de tuin. Ik heb een ligstoel onder me waarin ik zo … Lees verder

Geplaatst in Herman de Coninck | Tags: , | 1 reactie

Melle (Herman de Coninck)

Weet je nog hoe we, vroeg voor de tijd van het jaar en laat voor de tijd van de dag, een leeuwerik hoorden zingen, zo ragfijn als Melle schilderde, met een penseel met slechts een haartje? Als ik ooit nog … Lees verder

Geplaatst in Herman de Coninck | Tags: , | 3 reacties

Je wandelde met jezelf… (Herman de Coninck)

Je wandelde met jezelf en met mij langs de zee, toen je plots je huid wilde zijn en zwemmen en geheimen toevoegen aan het water         en toen je weerkwam zei je liefje, ik heb de maan … Lees verder

Geplaatst in Herman de Coninck | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Zee rukt op… (Herman de Coninck)

Zee rukt op met in zijn zog zee. Wil alles. Dat is er niet. Wil dan maar terug met in zijn zog zee. Onderweg komen terugkomers heengangers tegen, en dat soort verkeers- opstopping is zee.           … Lees verder

Geplaatst in Herman de Coninck | Tags: , , | 1 reactie

Middenin de vlakte van juli… (Herman de Coninck)

Middenin de vlakte van juli kwam ik je tegen. Ik woon hier, zei je. Ik keek naar de bloemen. Ja, dat zie ik, zei ik, en waar leerde je de kunst om niet lang te duren? Ook hier, zei je. … Lees verder

Geplaatst in Herman de Coninck | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Envoi (Herman de Coninck)

Als ze het maar zien zou, zien wou. – Wat is er nog te kort, vroeg God zich af, die zesde dag. Het was allemaal te hard, Adam, het had te snel moeten gaan. Er moest minder fel geheugen bij. … Lees verder

Geplaatst in Herman de Coninck | Tags: , | Een reactie plaatsen