Categorie archief: Hans Faverey

Telkens moet ik van je houden (Hans Faverey)

Geplaatst op 14 december 2016 door Ingrid

Telkens moet ik van je houden, omdat je het zo werkelijk mij vreemde bent; even vreemd haast als mij mijn kern, die is een wiekslag die aanhoudt nog, lang nadat de herinnering aan mijn naam is vervluchtigd. Soms, zodra ik … Lees verder →

Geplaatst in Hans Faverey | Tags: , | 2 reacties

Alsof zij daar ligt… (Hans Faverey)

Geplaatst op 19 mei 2013 door Ingrid

Alsof zij daar ligt, nu hier is gaan liggen, en aanbiedt wat zij onthult: een duin, blakend op haar zij, een waarsprekende waaier, de rilling die mij opricht; en geur, ooit zo doorhuifd als alleen verbeelding het wil, opdat zij … Lees verder →

Geplaatst in Hans Faverey | Tags: , | 1 reactie

Hoe zij recht staat…(Hans Faverey)

Geplaatst op 14 april 2012 door Ingrid

Hoe zij recht staat; dat ik zie hoe zij dit doet door zo te staan zoals zij gewoon is: haar voeten iets uit elkaar, haar armen neerhangend, haar kin iets omhoog; zo snel denkend, dat haar stem eerst liever wacht … Lees verder →

Geplaatst in Hans Faverey | Tags: , | Een reactie plaatsen