Categorie archief: P.C. Boutens

Na-middag (P.C. Boutens)

De middag waast den hemel blank, De zee ligt als een diep en wit geheim Dat fluistert aan de blonde bank Zijn zilveren rijm. De lucht is één verklaarde wolk, En elk geluid dat even kringt, Verdrinkt en zinkt In … Lees verder

Geplaatst in P.C. Boutens | Tags: , | Een reactie plaatsen

Liefdes uur (P.C. Boutens)

Hoe laat is ’t aan den tijd?         Het is de blanke dageraad:         De diepe weî waar nog geen maaier gaat,         Staat van bedauwde bloemen wit en geel;   … Lees verder

Geplaatst in P.C. Boutens | Tags: , | Een reactie plaatsen