Maandelijks archief: juni 2013

In Uw Handen (Gerard Reve)

Bij het laatste afscheid van Piet Niemand die zeggen kan, wanneer en hoe. Misschien wel met geheven glas, terwijl hij proestend poogt iets uit te leggen dat wordt                         … Lees verder

Geplaatst in Gerard Reve | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Neem mij tot je (Hanny Michaelis)

Neem mij tot je als brood. Drink mij, adem mij in. De binnenkant van je huid zal ik kussen, je gebeente verwarmen. Je hart dat als een getergde vogel tegen de kooi van je ribben slaat, zal ik liefkozen zachter … Lees verder

Geplaatst in Hanny Michaelis | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Voor Jou (Hans Warren)

Ben jij het die dit leest? Heb je net je astrakan muts afgezet, en vallen nu je zwarte krullen warm naar het papier? Slaat het licht van deze bladzij op in de goudspikkels van je ogen, glimlach je gelukkig, nu … Lees verder

Geplaatst in Hans Warren | Tags: , , | 1 reactie

Bloemen (Gerrit Achterberg)

Bloemen, waarin wij bloeien zonder bodem, zijn onze leden in elkaar gevouwen en ons gelaat is niet meer te benoemen. Wij worden koning in elkanders bloed. Gronden, in schemering gehouden, met wind en eenzaamheid gevoed, vlijen zich open, horizonnen wijken … Lees verder

Geplaatst in Gerrit Achterberg | Tags: , , | 1 reactie

Tussen donker en volle maan (Ann Tronquo)

Zo zaten we bij elkaar zo los van ons hoofd als op hol geslagen paarden En de tijd schroeide in het wachten. De nacht was uren gevallen en slaap puilde met zakken uit Dan plooiden zich onze handen Ze lazen … Lees verder

Geplaatst in Ann Tronquo | Tags: , | 2 reacties

In een nacht toen het volle maan was (Maria van Daalen)

iemand opent het venster iemand houdt de nacht over ons heen als een nieuw tentdoek iemand kent de weg iemand legt mij zijn oude tweedjasje over de schouders iemand zegt honing, iemand zingt honing, iemand proeft iemand gaat met mij … Lees verder

Geplaatst in Maria van Daalen | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Bij de dood van vader Raveel (Roland Jooris)

In de tuin langs de gelijnde betonpalen en de omgespitte aarde gaat Vader nu niet meer En ook in het huis met de kat en de duif en de grote witte muren zal hij niet meer voor het venster staan … Lees verder

Geplaatst in Roland Jooris | Tags: , , | 1 reactie

Haar ogen overstromen haar met liefde… (Herman Gorter)

Haar ogen overstromen haar met liefde Als een viool zich zelve met muziek. En zij overstroomt mij, haren geliefde, Als den hoorder een zanger met ritmiek. En zij draagt mee de mensheid, die verhief de Ziele naar haar, op haar … Lees verder

Geplaatst in Herman Gorter | Tags: , | 1 reactie