Categorie archief: Ida Gerhardt

Spoedopname (Ida Gerhardt)

Geplaatst op 18 april 2014 door Ingrid

Leg het nu hier maar neer: horloge, sleutelbos, het mes met stalen veer, de vulpen en het geld. Alles wat niet meer telt; leg het hier zo maar los. Of neen, berg het maar op, maak avond en ga heen. … Lees verder →

Geplaatst in Ida Gerhardt | Tags: , | 1 reactie

Geluk (Ida Gerhardt)

Geplaatst op 24 januari 2014 door Ingrid

Als een rozeruiker zoet in het zacht ontloken turen, schat van de ademloze ure dat het hart zijn liefde ontmoet. Als een rozeruiker zoet is het ingetogen zwijgen, sprakeloos tot elkander neigen als het hart de liefste ontmoet. Als een … Lees verder →

Geplaatst in Ida Gerhardt | Tags: , , | 1 reactie

De akelei (Ida Gerhardt)

Geplaatst op 23 december 2013 door Ingrid

Toen hij het kleine plantje vond, boog hij aandachtig naar de grond en dan, om wortels en om mos groef hij de fijne aarde los, voorzichtig – dat zijn hand niets schond. Behoedzaam rondom aangevat droeg hij het langs het … Lees verder →

Geplaatst in Ida Gerhardt | Tags: , , , | 2 reacties

Voor dag en dauw (Ida Gerhardt)

Geplaatst op 23 november 2013 door Ingrid

                                                      In memoriam M. Nijhoff Wel elke ochtend ligt de dauw over uw verzen, … Lees verder →

Geplaatst in Ida Gerhardt | Tags: , , , | 1 reactie

Verwachting (Ida Gerhardt)

Geplaatst op 25 september 2013 door Ingrid

Weet gij het ook de ganse nacht! De vogels komen. Aan een geuren —van wind, van water?—valt te speuren hoe ’t lage land een komst verwacht. Mórgen het teken aan de lucht —een frons, een lijn, een krimpend wolken— en … Lees verder →

Geplaatst in Ida Gerhardt | Tags: , , , | 1 reactie

Lente (Ida Gerhardt)

Geplaatst op 30 april 2013 door Ingrid

Voorzichtig beginnen te spelen binnen een groenende koelte, de bloemen met name te groeten en van het hart te ontsluiten aarzelende kamers. Het brood met elkander te delen, de koele beekval te voelen. En in de avond te wachten de … Lees verder →

Geplaatst in Ida Gerhardt | Tags: , | Een reactie plaatsen

Lof van het onkruid (Ida Gerhardt)

Geplaatst op 26 juni 2012 door Ingrid

Godlof dat onkruid niet vergaat. Het nestelt zich in spleet en steen, breekt door beton en asfalt heen, bevolkt de voegen van de straat. Achter de stoomwals valt weer zaad: de bereklauw grijpt om zich heen. En waar een bom … Lees verder →

Geplaatst in Ida Gerhardt | Tags: , | Een reactie plaatsen

Het onweer (Ida Gerhardt)

Geplaatst op 29 mei 2012 door Ingrid

Verscholen in de holle wilgenstam zie ik de bliksem zigzaggen in de rivier. De donder schudt het land. Ik ben doorweekt tot op de huid en mateloos gelukkig-tot de kern des harten. Uit de vochte stomp met lichtend mos komt … Lees verder →

Geplaatst in Ida Gerhardt | Tags: , | Een reactie plaatsen