Categorie archief: Herman van den Bergh

Hout des levens (Herman van den Bergh)

Ginds in Bologna zijn tachtig heiligen gehuisvest op piedestallen, in rijen opwaarts langs het booggewelf, tot waar de hoofden elkaar ontmoeten in de kalot van de koepel Beelden kunnen welken als zieke bomen, de hand die de pen voert is … Lees verder

Geplaatst in Herman van den Bergh | Tags: , | Een reactie plaatsen

Nocturne (Herman van den Bergh)

De maan roeit brandend langs ’t wolkenrif, en ’t bos is paars: vergiftigd. – Poel en half open pad vol hete bramen, fel en rond in geur. De vlakte, een fletse ruiker en de lippen droog; sterren vallen als dauw. … Lees verder

Geplaatst in Herman van den Bergh | Tags: , | Een reactie plaatsen