Categorie archief: Erwin Mortier

Huis in ons (Erwin Mortier)

Nu begrijp ik waarom het werd gebouwd. Waarom het, nu buiten alles uit elkaar valt, samenvoegt. Waarom het taart bakt of kinderen baart op klompen of met linten in het haar. Waarom het opslaat. Alles wil bewaren. Nu begrijp ik … Lees verder

Geplaatst in Erwin Mortier, Uncategorized | Tags: , | 4 reacties

Huis in mij (Erwin Mortier)

Het huis herademt mij, eindelijk. Het legt zijn moederlijke muren op de mijne. Behaagziek laat het deuren in sloten vallen, slaat luiken open, klapt ze weer dicht. Het diept vergeten licht op uit zijn kelders, haalt op zolder bestofte dromen … Lees verder

Geplaatst in Erwin Mortier | Tags: , | Een reactie plaatsen