Categorie archief: J. Slauerhoff

De poolvulkaan (J. Slauerhoff)

Barre verlatenheid Duldde ik eeuwen reeds, In gelatenheid Trotsch en uitgebrand. Wolken sneeuwen steeds, Zwaar en eindeloos; Wit en eindeloos Ligt het poolland rond. ’t Laaiend Noorderlicht In staalharden nacht Houdt in mij de hoop Dat een langre schicht Mij … Lees verder

Geplaatst in J. Slauerhoff | Tags: , | 1 reactie

Herfst (J. Slauerhoff)

Ranken neigen en hun bloesems, welkend, Siddren terug voor het doodstil meer. Er drijven tinten, huiveringwekkend Teer. Pijnbomen die ten oever reiken Staren ontzet naar hun zichtbare schim, Die hangt in ’t water, niet meer wil wijken Met een rimpeling … Lees verder

Geplaatst in J. Slauerhoff | Tags: , | 2 reacties

Winter op zee (J. Slauerhoff)

De kim wordt wreed, de golven tuimlen wild, Van mild en groen, spoorslags hardgrijs en grauw; Eén nacht waarin de wind door ’t luchtruim rilt, Dan, als een plotselinge dood, de kou. Om rotseilanden zonder boom en gras, liggend verlaten … Lees verder

Geplaatst in J. Slauerhoff | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Kon ik eenmaal toch… (J. Slauerhoff)

Kon ik eenmaal toch jouw dans weergeven In een van het woord bevrijd gedicht, Eenmaal vrij en lenig zweven Als jij in de lucht en in het licht Met je lichaam doet, dat toch niet even Los van de aarde … Lees verder

Geplaatst in J. Slauerhoff | Tags: , , , , , | 1 reactie

Rietplukken (Anoniem/J. Slauerhoff)

Wij moesten riet gaan plukken, Lang riet waar wind in ritselt, Waarvan men manden vlecht, En mochten in een boot ’t Vijfvoudig meer bevaren, Bereikten ’t eiland lang voor noen. Wij lagen ’s avonds nog in ’t gras, En hadden … Lees verder

Geplaatst in Anoniem, J. Slauerhoff | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Pastorale (J. Slauerhoff)

Ik weet het: een Zondag als deze Gewekt in weemoed van wind door regen, Weet zij naar geluk geen wegen, En zit aan een raam te lezen Den vroegen morgen. Om tien uur luidt het kerktijd. Ze slaat een doek … Lees verder

Geplaatst in J. Slauerhoff | Tags: , | Een reactie plaatsen

Liefdesbrieven (J. Slauerhoff)

Een liefdesbrief is beter dan het lief Zelf: als men eens de brieven heeft gekregen Dan heeft men ze voorgoed, terwijl tien tegen Eén ’t lief verdwijnt om geldgebrek of grief. Een brief kan men daags, nachts, elk oogenblik Dat … Lees verder

Geplaatst in J. Slauerhoff | Tags: , | Een reactie plaatsen

De eenzamen (J. Slauerhoff)

Stil sta ik in de steppe, De doffe zon gaat onder, De schrale maan verschijnt. Het gras dampt, klam en vochtig, De grond blijft stijf bevroren In heete korte zomer: ’t Blijft winter in de zomer. De klokjes zijn nog … Lees verder

Geplaatst in J. Slauerhoff | Tags: , , , | Een reactie plaatsen