Categorie archief: Gabriël Smit

Utrecht (Gabriël Smit)

Geplaatst op 8 november 2014 door Ingrid

Weer Utrecht, ik ben achttien jaar. Stil loop ik naast een meisje op het bolwerk. Deinende takken slaan telkens het wit van de lantaren weg; dan glanzen in het sidderende donker haar ogen op, vind ik haar lippen en fluisteren … Lees verder →

Geplaatst in Gabriël Smit | Tags: , | 4 reacties

Avond… (Gabriël Smit)

Geplaatst op 12 november 2013 door Ingrid

Avond, buiten oeverloze ruimte, hier ligt licht over je haar, houden je stille handen een boek, is grens van leven binnen glans en adem, aandacht en hartsgebied. Toch zoek ik de stilte voorbij, reik naar dieper samen, oorsprong, tot geheimzinnig … Lees verder →

Geplaatst in Gabriël Smit | Tags: , , | 1 reactie

Omschrijvingen van de liefste I (Gabriël Smit)

Geplaatst op 22 oktober 2013 door Ingrid

Je komt. Ik houd mijn adem in. Even valt alles stil, auto’s zijn eeuwen oud. Het uur is een eerste sneeuwen, bijna dalend, bijna teruggedreven. Samen weten wij wat niemand vermoeden kan. Tussen ons beiden houden onzichtbare stemmen een vertrouwde … Lees verder →

Geplaatst in Gabriël Smit | Tags: , | 3 reacties

Geen woorden meer… (Gabriël Smit)

Geplaatst op 23 augustus 2013 door Ingrid

Geen woorden meer, het lichaam taalt. Sprakeloos vermoeden bloeit in handen rakelings open, draait in ander eigen en weet niet meer hoe het overgaat. Fluisteringen van huid en haar, je borsten stromen van neuriën vol, zwellende wijs, een lied bijna, … Lees verder →

Geplaatst in Gabriël Smit | Tags: , , , , | 1 reactie

Voorjaarsavond (Gabriël Smit)

Geplaatst op 7 juni 2012 door Ingrid

Angstig schuift zij langs de starre muren: de avond is een bitter-zoet verraad. en in haar oogen branden vreemde vuren, als zij de lage kamer binnengaat. het kan nu toch niet langer duren: een warme wind woei door de straat. … Lees verder →

Geplaatst in Gabriël Smit | Tags: , | 1 reactie