Categorie archief: A.H.F. Meertens

Wie ich ins es klenge jong de klokke hoeët loewe, zoe dreuvig en dof, zoe duuster en zjwoer, doe zag mich de mam: “dat is vur enge doeë, dat die klokke zoe loewe.” Huu wet wir ènge begrave en durch … Lees verder →