Categorie archief: Patricia de Martelaere

Wij in dit grote gras, klaver, paardebloem en wat er wriemelt, wat ingewikkeld wordt: de rups, de wingerd. Waaronder wij, weer overhoop, weer door elkaar. Wij lijken wel. Volkomen. Verwarder dan mieren, in dit bijzijn van de tuin, waarin begrepen: … Lees verder →