Categorie archief: Cees Nooteboom

En vannacht, in de stenen stilte (Cees Nooteboom)

En vannacht, in de stenen stilte van mijn kamer, het huis op het eiland, onder het web van sterren, de palmen roerloos, kwamen die andere stemmen, Auden en Frost en Elisabeth Bishop, Pound en Cummings en Sylvia Plath, woorden op … Lees verder

Geplaatst in Cees Nooteboom | Tags: , | Een reactie plaatsen

Trinidad (Cees Nooteboom)

Dit ben ik vaak geweest: een man op een landweg, een man in een vliegtuig, een man met een vrouw. En dit ben ik vaak geweest: een man die zich onder een steen wil verbergen om geen licht meer te … Lees verder

Geplaatst in Cees Nooteboom | Tags: , | 3 reacties

herinnering van te voren 2 (Cees Nooteboom)

niettemin. jij droeg de zon in je lichaam van opgang tot ondergang, niet te min, van rivieren droeg je het roepen naar zee en dat zwarte tij van maan en oceanen bedde liefelijk uit je handen maar je voet was … Lees verder

Geplaatst in Cees Nooteboom | Tags: , , , , | 1 reactie

Romantische herfst (Cees Nooteboom)

schimmig vanavond jaagt die mist de velden de maan sluipt terug in dodelijke bomen nu is de grote rafelaar gekomen een herfst een doodgaan een gekwelde smeekstem hoor… ademend beweegt de aarde van heimwee om mensen te bezetten met een … Lees verder

Geplaatst in Cees Nooteboom | Tags: , , | 1 reactie

Abschied (Cees Nooteboom)

Niet voor een ander, deze dwaasheid, maar voor jou. Als het flatgebouw weg is, als dit een vlakte is, en jij een beeld dat zich opricht, en ik je aanraak, als net als ik alle dingen pijn hebben, genageld zijn … Lees verder

Geplaatst in Cees Nooteboom | Tags: , , , , , | Een reactie plaatsen